بررسی ارتباط بین شاخص های پریودنتال با ایندکس های خونی هماتوکریت و هموگلوبین بیماران مراجعه کننده به مرکز کوهورت دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: التهاب پریودنتال (پریودنتیت) یکی از شایع ترین بیماری های عفونی است که در نتیجه عدم رعایت بهداشت دهان و پلاک میکروبی به وجود می آید. آماس ایجاد شده می تواند منجر به تاثیرات سیستمیک در جریان خون محیطی و تغییراتی در میزان هموگلوبین، هماتوکریت و ایندکس های خونی شود.این مطالعه به بررسی ارتباط بین شاخص های پریودنتال با ایندکس های خونی هماتوکریت و هموگلوبین بیماران می پردازد.مواد و روش ها: این طرح مشاهده ای از نوع مقطعی، بر روی مراجعه کنندگان به مرکز کوهورت دانشگاه علوم پزشکی مشهد که دارای پرونده کامل بودند، انجام شد. ابتدا شاخص های پریودنتال بیماران شامل ایندکس لثه و CPITN(The Community Periodontal Index of Treatment Needs) از پرونده های موجود استخراج گردید. این افراد با توجه به متغیر CPITN به سه گروه تقسیم بندی شدند. افراد با CPITN صفر، بعنوان گروه سالم و افراد با CPITN ۱ و ۲، بعنوان گروه جینجیویت و افراد با CPITN ۳ یا ۴، بعنوان گروه پریودنتیت در نظر گرفته شدند. ایندکس های خونی (Blood indices) (هموگلوبین، هماتوکریت) نیز از پرونده بیماران استخراج گردید و سپس ارتباط بین ایندکس های خونی هماتوکریت و هموگلوبین خون بیماران با شاخص های پریودنتال با استفاده از آزمون های آماری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه پرونده ۲۴۲ نفر، شامل ۱۵۸ زن و ۸۴ مرد بررسی شد که به ترتیب ۸۷ نفر در زیرگروه سالم، ۸۹ نفر در زیرگروه جینجیویت و ۶۸ نفر در گروه پریودنتیت طبقه بندی شدند. در مردان و زنان، گروه ها از نظر متوسط هموگلوبین با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند. متوسط هماتوکریت مردان در گروه سالم نسبت به گروه جینجیویت بطور معنی داری بیشتر بود (P=۰.۰۰۶) به طوری که میانگین و انحراف معیار هماتوکریت در گروه سالم ۴/۲±۷/۴۵ و در گروه جینجیویت ۷/۲±۳/۴۳ بود. ولی در زنان هیچگونه ارتباطی میان ایندکس لثه با هماتوکریت یا هموگلوبین در هر دو گروه دیده نشد. نتیجه گیری: ارتباط قوی و معنی داری بین ایندکس های خونی و بیماری پریودنتال در این مطالعه مشاهده نشد. در مردان، گروه ها از نظر متوسط هموگلوبین با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند ولی متوسط هماتوکریت در گروه سالم نسبت به گروه جینجیویت بطور معنی داری بیشتر بود. اما در زنان، گروه ها از نظر متوسط هماتوکریت و هموگلوبین با یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند. هیچگونه همبستگی میان GI با هماتوکریت یا هموگلوبین در هر دو گروه دیده نشده است. آنالیز پیشگویی کننده رگرسیون نشان داد که، به ازای هر یک واحد افزایش در GI، بطور متوسط هماتوکریت، ۳۷/۰ واحد کمتر خواهد بود. ولی ارتباط معنی داری برای GI و هموگلوبین یافت نشد.

کلیدواژه ها:

بیماری های پریودونتال ، هموگلوبین ، هماتوکریت ، شاخص های پریودنتال