بررسی تاثیر هزینه نمایندگی بر رابطه بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

حقیق حاضر به بررسی نقش تعدیلگر هزینه نمایندگی بر رابطه بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۸ میپردازد. متغیر وابسته این تحقیق سطح نگهداشت وجه نقد و متغیر مستقل مدیریت سود واقعی میباشد. برای سنجش متغیر مدیریت سود واقعی از معیار کوهن و زاروین (۲۰۱۰) استفاده شده است. متغیر تعدیل گر نیز هزینه نمایندگی میباشد که در این پژوهش مطابق آنگ و همکاران (۲۰۰۰) و رشید (۲۰۱۴) از معیار نسبت هزینه های عملیاتی استفاده می شود؛ که برابر است با نسبت هزینه های عملیاتی به فروش خالص. برای آزمون فرضیات از رگرسیون چند متغیره و داده های مقطعی با استفاده از نرم افزار استاتا بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد که بین مدیریت سود واقعی و نگهداشت وجه نقد رابطه منفی و معناداری وجود دارد. هم چنین، نتایج نشان دهنده عدم ارتباط معنادار بین هزینه نمایندگی و مدیریت سود واقعی میباشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین هزینه نمایندگی و نگهداشت وجه نقد وجود ندارد. در نهایت، نتایج نشان دهنده عدم تاثیر هزینه نمایندگی بر رابطه بین این دو متغیر می باشد.

کلیدواژه ها:

نگهداشت وجه نقد ، مدیریت سودواقعی ، هزینه نمایندگی.