تاثیر غلظت های مختلف چیتوسان بر عمر انبارداری و کیفیت پس از برداشت میوه زغال اخته (Cornus mass L.)
محل انتشار: پژوهش های صنایع غذایی، دوره: 29، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 126
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FOODRE-29-4_010
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1401
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: امروزه کنترل ضایعات پس از برداشت و اولویت دادن به استفاده از روشهای سالم نسبت به استفاده از سموم شیمیایی در پرورش محصولات باغبانی ضروری است. در سالهای اخیر، استفاده از پوششهای خوراکی مانند چیتوسان به منظور کاهش ضایعات پس از برداشت، کاهش سرعت متبولیسم محصول، افزایش عمر انبارمانی و کنترل رشد میکروبی در انواع میوهها رواج پیدا کرده است. هدف: هدف از پژوهش حاضر، تشخیص مناسبترین غلظت چیتوسان در راستای حفظ خاصیت آنتیاکسیدانی محصول زغال اخته، شاخصهای کمی، کیفی و ترکیبهای آنتیاکسیدانی پس از برداشت میوهها بود. روش کار: میوههای سالم و یکنواخت زغال اخته پس از برداشت با غلظت های مختلف چیتوسان (۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد) بمدت ۱ دقیقه تیمار شده و سپس در دمای ۱±۴ درجه سانتیگراد و به مدت ۲۱ روز انبار شدند. نمونهبرداری جهت مطالعات مختلف بعدی در روزهای ۷، ۱۴ و ۲۱ صورت گرفت. نتایج: نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل زمان و غلظت چیتوسان بر میزان فعالیت آنزیم گایاکولپراکسیداز معنیدار نیست. با این حال تیمار چیتوسان در حفظ میزان اسیدیته قابل تیتراسیون، آنتوسیانین کل، فنل کل، فلاونوئید کل، خاصیت آنتیاکسیدانی و فعالیت آنزیم کاتالاز بیشترین تاثیر را داشت. همچنین فعالیت آنزیمهای پلیفنلاکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز در غلظت صفر درصد بیشتر بود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج کلی آزمایش، معلوم شد که تیمار ۱ درصد چیتوسان نسبت به سایر غلظتهای آن در حفظ صفات فیزیکوشیمیایی میوههای زغال اخته بهتر عمل نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مریم اسمعیلی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
اصغر ابراهیم زاده
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
حمید حسن پور
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
محمد باقر حسن پور اقدم
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :