اثر پوشش دهی با صمغ گزانتان بر تغییر شاخص های رنگ و سطح برش بادمجان سرخ شده

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 194

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FOODRE-32-1_006

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1401

چکیده مقاله:

زمینه مطالعاتی: محصولات غذایی سرخ شده به دلیل دارا بودن ویژگی های بافتی منحصربه فرد از محبوبیت بالایی در میان مصرف کنندگان برخوردار می باشند. استفاده از پوشش های هیدروکلوئیدی خوراکی یکی از روش های مناسب برای بهبود خصوصیات ظاهری مواد غذایی سرخ شده است. هدف: در این پژوهش، تغییرات پارامترهای رنگی شامل روشنایی (L*)، قرمزی (a*)، زردی (b*) و تغییرات رنگ (EΔ) و همچنین تغییر سطح برش های بادمجان پوشش دهی شده با غلظت های مختلف صمغ گزانتان هنگام سرخ شدن عمیق مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این پژوهش برش های بادمجان به شکل استوانه ای با ضخامت ۱ سانتی متر با استفاده از صمغ گزانتان در چهار غلظت ۰/۰، ۵/۰، ۰/۱ و ۵/۱ درصد (وزنی/وزنی) پوشش دهی شدند. سپس درون سرخ کن قرار گرفته و اثرات دمای سرخ کردن در سه سطح ۱۵۰، ۱۷۵ و ۲۰۰ درجه سلسیوس بر ویژگی های ظاهری (شاخص های رنگی و تغییر سطح) نمونه ها بررسی شد. نتایج: از نظر شاخص روشنایی (L*)، بادمجان های پوشش داده شده روشن تر بوده و نمونه های پوشش داده شده با ۰/۱ درصد صمغ گزانتان مقادیر L* بالاتری داشتند. با افزایش غلظت صمغ گزانتان از صفر به ۵/۱ درصد، مقدار قرمزی نمونه ها از ۸۲/۲ به ۵۸/۱۴ افزایش یافت. از نظر شاخص تغییرات رنگ (EΔ) بادمجان های پوشش داده شده با صمغ گزانتان کمترین تغییرات رنگ را طی زمان سرخ کردن از خود نشان دادند. میانگین مقادیر EΔ برای نمونه شاهد، ۵/۰ درصد، ۱ درصد و ۵/۱ درصد صمغ گزانتان به ترتیب برابر ۹۷/۳۰، ۱۳/۲۹، ۵۷/۳۰ و ۱۲/۲۸ بود (°C۱۵۰). مدل ام ام اف برازش خوبی با داده های آزمایشگاهی EΔ داشت و حداقل خطا برای این مدل محاسبه شد. میانگین تغییرات مساحت محاسبه شده برای نمونه شاهد، ۵/۰ درصد، ۱ درصد و ۵/۱ درصد صمغ گزانتان به ترتیب برابر ۴۱/۴۹، ۵۷/۴۸، ۵۴/۴۲ و ۷۷/۴۰ درصد بود. نتیجه گیری نهایی: بر اساس نتایج این پژوهش، دمای ۱۵۰ درجه سلسیوس و استفاده از ۵/۱ درصد صمغ گزانتان به عنوان پوشش خوراکی برای پوشش دهی برش های بادمجان قبل از فرآیند سرخ کردن، توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محمدامین اسدنهال

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

فخرالدین صالحی

استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

مجید رسولی

استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران