تاثیر بهره گیری حداکثری از اصول معماری نور روز در قالب طراحی معماری بومی؛ نمونه طراحی شده: فرهنگسرای کرمان

امروزه یکی از اساسی ترین مسائل زندگی بشر، مصرف بیرویه انرژی است. حدود ۴۰ درصد انرژی مورد استفاده بشر، در ساختمان ها مصرف میشود؛ بنابراین ساختمان ها، بزرگترین تهدید، برای منابع انرژی هستند. بهره گیری از نور روز در طراحی ساختمان، راهحلی برای صرفه جویی در مصرف انرژی است. برای بیان ضرورت پرداختن به موضوع این پژوهش، میتوان به اهمیت تاثیر کیفیت روشنایی در ارتقاءکارایی ذهن و ناکارآمدی ساختمانهای کشور در حوزهی طراحی مطلوب روشنایی اشاره نمود.با روی کارآمدن نور مصنوعی رفته رفته از اهمیت این موضوع کاسته شد تا جایی که بحران انرژی و مشکلات زیست محیطی حاصل از آن و همچنین مصرف بی رویه سوخت های فسیلی، بار دیگر انسان را متوجه نور خورشید و ارزش آن کرد. امروزه استفاده صحیح و مناسب از نور خورشید در طراحی معماری، مستلزم شناخت کامل از ویژگی ها و هندسه خورشید و همچنین استفاده به جا از راهکارهای مناسب برای طراحی میباشد. یکی از جنبه های نوآوری این تحقیق ارائه اصولی در مورد طراحی طبق معماری نور روز میباشد و همچنین ارائه راهکارهایی برای معماران که بر طبق نظریات جدید بتوانند در فضاهای مد نظر طراحی نمایند با توجه به نکات ارائه شده در خصوص اهمیت استفاده از معماری نور روز و طرح اندیشه های متعدد در این زمینه هدف اصلی این تحقیق دستیابی به بنایی با کاربری عمومی و فرهنگی است که با محیط اطراف خود از جهات مختلف سازگاری داشته باشد و حداکثر استفاده از نور طبیعی را داشته باشد؛ و همچنین برای رسیدن به تعریفی درست از فرهنگ سرا نیاز به شناخت ابعاد و سازمان فرهنگی داریم. از این رو در گام نخست به مطالعه سازمان فرهنگی که منجر به ساخت مجموعه هایی چون فرهنگسراها می شوند می پردازیم. چنانچه بافت معماری فرهنگ سراها با اقلیم و محیط خود همساز باشند و بتوانند از نور طبیعی بهره بگیرد، گرایش درونی بیشتری در شهروندان خود در راستای اقبال از برنامه های فرهنگی و بهره برداری بهینه از آن ها به وجود می آورد.

کلیدواژه ها:

فرهنگسرا ، طراحی ، انرژی ، نور روز ، معماری