بررسی عملکرد آسفالت حفاظتی کپ سیل در افزایش عمر روسازی راه ها (مطالعه موردی: محور فرعی سرایان- قاین)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 681

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAAM14_082

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1401

چکیده مقاله:

حفظ و نگهداری از شبکه راه های کشور به عنوان یکی از سرمایه های ملی مهمترین اولویت کاری وزارت راه و شهرسازی و سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای می باشد. نگهداری و بهسازی راه های موجود بر ساخت راه های جدید اولویت دارد. روسازیها پس از مدت معینی تحت عبور بار ترافیکی، سیکل های یخبندان و تر و خشک شدن و سایر عوامل مرتبط دچار خرابیها با سطوح و شدت های مختلف می شوند، شدت و وسعت این خرابیها بستگی به مشخصات مصالح، ضخامت لایه های روسازی، حجم ترافیک، توپوگرافی منطقه ای دارد که راه برروی آن احداث گردیده است.انتخاب نوع و روش بهسازی وترمیم رویه های آسفالتی بستگی به وضعیت موجود روسازی دارد. صرف نظر از مسایل اقتصادی به منظور بهسازی راه ها، انتخاب نوع و روش بهسازی تابعی از نوع خرابی ها و شدت آن است. تعمیر و نگهداری پیشگیرانه ضرورری ترین و در عین حال متداول ترین روش در حفظ عملکرد دراز مدت روسازیهای بتن آسفالتی میباشد. یکی از مهمترین روشهای آن استفاده از انواع آسفالتهای حفاظتی می باشد که در بین آنها آسفالت حفاظتی کپ سیل به عنوان یک روش ترکیبی (چیپ سیل به اضافه اسلاری سیل یا میکروسرفیسینگ) یکی از روشهای موثر میباشد. به منظور بررسی عملکرد این نوع آسفالت حفاظتی از این روش در محور فرعی سرایان قاین استفاده شده است.در این پژوهش باتوجه به وجود ترک های پوست سوسماری و موزاییکی که تقریباتمام سطح راه را در برگرفته بودن جهت پر کردن این ترکها و رفع ناهمواریها و همچنین ایجاد یک سطح آببند قبل از اجرای چیپ سیل از ماسه آسفالت سرد با قیر محلول (MC۲۵۰) استفاده گردید و کپ سیل اجرا شده بر روی ماسه آسفالت شامل اجرای یک لایه آسفالت حفاطتی چیپ سیل با مصالح سنگی صد درصد شکسته و یک لایه آسفالت حفاظتی اسلاری سیل می باشد. که باتوجه برآورد هزینه ها نسبت به سایر گزینه های ترمیم و نگهداری مانند روکش آسفالت گرم این روش اقتصادی ترین و عین حال بهترین گزینه ترمیم و نگهداری میباشد.

نویسندگان

پرهام حیاتی

استادیار گروه راه و ترابری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

علیرضا سرکار

استادیار گروه راه و ترابری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

عباس الوانی

دانشجوی دکتری راه و ترابری ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مجید قاسمی

دانشجوی دکتری راه و ترابری ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.