تحلیل بازارشناسی توسعه پایدار در صنعت قیر و آسفالت ایران

امروزه مبحث توسعه پایدار به یکی از مفاهیم اصلی و تعیین کننده در بیشتر شاخه های علوم و صنایع مختلف تبدیل شده و به عنوان یکی از اصلی ترین شاخصه های تعیین کننده در این حوزه مطرح گشته است. نگرشی که در صورت تحقق می تواند امکان استفاده نسل های بعدی و بهره مندی آنان از منابع این سیاره را تضمین نماید. این مقوله نه تنها در دیدگاه جهانی، بلکه در ایجاد شرایط برای کشورهای مختلف در تعاملات اقتصادی و سیاسی نیز رایج و کاربردی است. در این خصوص ایجاد شرایطی جهت امکان بقا و استمرار امکانات و منابع حاضر بسیار ضروری می نماید. یکی از این موارد حاضر، صنعت قیر است که به واسطه ماهیت و تاثیرپذیری از شرایط گوناگون اقتصادی و سیاسی، در صورت عدم برنامه ریزی و پیاده سازی ارکان توسعه پایدار، از بین خواهد رفت و امکان بهره مندی نسل های بعدی را از بین خواهد برد. از همین رو است که در اثر عدم رعایت اصول توسعه پایدار، این صنعت، مزیت رقابتی خود را به میزان قابل توجهی از دست داده و تاثیرات آن بر صنایع وابسته، به شدت قابل توجه خواهد بود. صنعت تولید آسفالت و راهسازی به عنوان مصرف کننده بیش از ۹۰ درصدحجم قیر جهان، قطعااز این چالش ها متاثر شده و تبعات جبران ناپذیری را متحمل خواهد شد. این مقاله با در نظر گرفتن موارد فوق الذکر به بررسی فرصت ها و چالش های توسعه پایدار در صنعت قیر و آسفالت با رویکرد تحلیلی سیاست های اقصادی پرداخته و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر این صنعت، راهکارهایی جهت بهبود و ایجاد تناسب این صنعت با موازین توسعه پایدار را ارائه نموده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، قیر و آسفالت ، اقتصاد بازار