قابلیت دید در پروازهای VFR

قوانین تعریف شده برای عملیات پروازی به دو دسته (VFR: Visual Flight Rules) و (IFR: Instrument Flight Rules)تقسیم بندی می شوند. برای هواپیماهای فوق سبک، غالبا پروازها مطابق با قوانین VFR انجام می شود که برخلاف قوانین پرواز با آلات دقیق (IFR) ، هدایت پرواز و عمده تصمیم گیریهای عملیات پروازی با دید و مبتنی بر حس بینایی صورت می پذیرد. نقش دید پروازی (Flight Visibility) در پروازهای تفریحی که به قصد توسعه گردشگری و به عنوان یکی از اهداف هوانوردی عمومی انجام می شوند، بسیار پررنگ و حائز اهمیت است. در مقاله حاضر تلاش شده تا ضمن تعریف شاخصهای مربوط به قابلیت دید از منظر علوم رنگ و هوانوردی به عوامل طبیعی و صنعتی موثر در کاهش دید پروازی در پروازهای منطبق بر قوانین پرواز با دید (VFR) پرداخته شده و تاثیر آن در پروازهای ناوبری بررسی گردد. به واقع، نقش عوامل موثر در کاهش دید پروازی و خطری که توسعه آن اثر جدی بر روند توسعه صنعت هوانوردی عمومی و چشم انداز و اهداف پیش روی آن (نظیر ترویج پروازهای تفریحی، بازرسی، امداد و نجات و ...) خواهد داشت، برای نخستین بار مورد توجه قرار گرفته و بررسی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

قابلیت دید ، قوانین پرواز با دید (VFR) ، هوانوردی عمومی ، پرواز تفریحی