بررسی تاثیر فعالسازی سطحی و پالایش اسیدیدر شناورسازی کانی ایلمینیت کانسار تیتانیومکهنوج

بازیابی ایلمینیت پس از آسیای گلوله ای خط ۳ مدار فرآوری تیتانیوم کهنوج، توسط روشهای ثقلی و الکتریکی صورت میگیرد. از آنجائیکه این روشها کارایی پایینی در بازیابی ذرات ریز دارند، هدرروی مواد باارزش در این بخش از مدار قابل توجه است. بکار گیری روش فلوتاسیون به منظور بازیابی ذرات ریز ایلمنیت بعلت محدودیت شدید مکان های فعال روی سطح ایلمنیت و در نتیجه قابلیت ضعیف شناوری این کانی در مطالعات گذشته امید بخش نبوده است. در این تحقیق، فعالسازی سطحی و پالایش اسیدی قبل از آمادهسازی، به منظور بررسی امکان افزایش قابلیت شناوری ایلمنیت مورد بررسی قرار گرفته اند. استفاده از نیترات سرب بعنوان فعال کننده سطح تا ۱۵۰ g/l باعث افزایش قابل ملاحظه۵۰ درصدی بازیابی و ۹ درصدی کارایی جدایش شد. همچنین پالایش اسیدی قبل از آمادهسازی باعث افزایش قابلملاحظه ۱۴ درصدی عیار TiO۲ در کنسانتره شد. وجود کانیهایی نظیر تیتانومگنتیت و هورنبلند که فلوتاسیونی شبیه ایلمینیت دارند؛ کنسانتره ای با عیار %۳۲ ایلمینیت با حداقل بازیابی%۵۵ بدست داد. بکارگیری روش جدایش مغناطیسی قبل از فلوتاسیون میتواند منجر به حذف کانیهای آهن دار و در نتیجه بهبود کنسانتره حاصله گردد.

کلیدواژه ها:

تیتانیوم ، فلوتاسیون ، فعال سازی سطحی ، پالایش اسیدی.