مقایسه مخلوطهای دی اکسید تیتانیوم - تری اکسید آهن و تری اکسید کروم – زیرکن در پایدارسازی شیمیایی دولومیتبه منظور کاربرد در صنایع نسوز

هیدراته شدن و جذب آب توسط آهک آزاد استفاده وسیع از مواد دولومیتی و آهکی را به عنوان نسوز محدود می نماید. محصولات دولومیتی پخته شده در دماهای بالا ۱۶۰۰-۱۸۰۰)درجه سانتی گراد ) تقریبا۴ برابر انواع دولومیتی با اتصال قطرانی و یا شیمیایی در برابر هیدراته شدن مقاومت از خود نشان می دهند. از طرفی پایدار سازی از طریق تغییرات در ترکیب شیمیایی نتایج مطلوبی را در پی خواهد داشت و بدین منظور از افزودنیهای مختلفی استفاده می گردد. این افزودنیها در دمای بالا با آهک آزاد واکنش نموده و ترکیبات پایداری را ایجاد می نماید. در این تحقیق دو مخلوط دی اکسید تیتانیوم - تری اکسید آهن و تری اکسید کروم - زیرکن به عنوان افزودنی به دولومیت کلسینه اضافه شده و در دمای ۱۴۵۰ به مدت ۴ ساعت سینتر گردیدند. سپس تغییرات جذب آب، تخلخل و دانسیته آنها نسبت به یکدیگر و نسبت به حالت بدون افزودنی مورد بررسی قرار گرفت.نتایج این تحقیق نشان می دهند که مخلوط دی اکسید تیتانیوم - تری اکسید آهن با جذب آب کمتر از %۰/۵،تخلخل کمتر از %۳ و دانسیته بیشتر از۳ گرم بر سانتی متر مکعب نسبت به مخلوط دیگر برتری دارد. آنالیزXRD انجام شده در مورد این دو مخلوط نیز واکنش بخشی از CaO موجود و تشکیل ترکیبات کلسیم دار را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

هیدراته شدن ، آهک آزاد ، زینترینگ ، صنایع نسوز