مروری بر روشهای ارزیابی فرونشست زمین با در نظر گیری معیارهای تخمین خرابی

رشد سریع جمعیت و نیاز روزافزون به آب شیرین، منجر به حفر چاه های جدید و استخراج بیش از حد مجاز از منابع آبهای زیرزمینی گردیده که این عمل، نوسانات و افت شدید سطح آبهای زیرزمینی و پیامدهای ناشی از آن را به دنبال خواهد داشت. این پدیده میتواند در مقیاسهای بزرگ و به دلایل گوناگونی روی داده و منجر به خرابی شود. پایش، مکانی ابی و اندازهگیری میزان فرونشست میتواند با روشهای نوین همچون نقشه برداری و دورسنجی انجام بپذیرد. در این پژوهش، با مطالعه و جمعبندی مقالات و گزارشهای علمی و روشهای مقایسهای، پدیده فرونشست در برخی از کشورهای درگیر بررسی شده است. نتایج این بررسی نشان داد که با روشهای کنونی نمیتوان پدیده فرونشست را مهار نمود. هدف از این پژوهش، بررسی معیارهای خرابی حاصل از فرونشست زمین از دیدگاه محققین جهت پیشبینی و جلوگیری از توسعه فرونشست است. به نظر میرسد یکی از موثرترین روشهای جلوگیری از فرونشست زمین ، توقف برداشت آبهای زیرزمینی و تزریق آب به داخل سفره آب زیرزمینی یا تغذیه مصنوعی میباشد. این مطالعه به دلیل وقوع خسارات زیاد ناشی از فرونشست از دیدگاه گسترده بودن وقوع این پدیده به بررسی فرونشست میپردازد.

کلیدواژه ها:

فرونشست زمین ، تغییرات سطح آب زیرزمینی ، معیار خرابی ، دشتهای ایران