بررسی بیوانفورماتیکی اثر تعدادی از داروهای ضد ویروسی در مهار VEGFR۱ و VEGFR۲ برای جلوگیری از رگ زایی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 370

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF09_146

تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : رگزایی (آنژیوژنز) تشکیل مویرگهای جدید از عروق پیشین نامیده می شود. رگزایی یک رویداد مهم در انواع فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند رشد جنین ، چرخه ماهیانه ، تولید مثل و ترمیم زخم وتعدادی از فرآیندهای پاتولوژیکی مانند تومور، بیماری چشم ، رتینوپاتی ، نفروپاتی دیابتی و چاقی دارای نقش مرکزی است . آنژیوژنز وابسته به تعادل دقیق بین تحریک کنندهها و مهارکنندههای طبیعی درون بدن است . مسیرهای انتقال پیام فاکتور رشد اندوتلیال عروقی از طریق رسپتورهای VEGFR به عنوان یکی از مهمترین تنظیم کننده های رگزایی شناخته شده اند. این مطالعه قصد دارد با هدف بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات تنوفوویر دیزوپروکسیل ، تنوفوویر دیزوپروکسیل ایزوپروپوکسی کربونیل ، فامسیکلوویر و تلبیوودین در مهار VEGFR۱ و VEGFR۲ برای جلوگیری از فرآیند رگزایی گامی بردارد.روشها: در این مطالعه به ترتیب برای بهینه سازی انرژی ترکیبات شیمیایی ، بهینه سازی انرژی پروتئین ، بررسی نحوه اتصال ترکیبات به جایگاه فعال آنزیم ، ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات، مطالعات داکینگ و تجزیه و تحلیل های نهایی از نرم افزارهای Chimeraو Discovery, Chemdraw وHyperChem وسرور آنلاین H Dock و Pdb Sum Generate استفاده شد.یافته ها: ترکیبات مورد بررسی توانایی اشغال جایگاه فعال پروتئین را دارند که در اتصال به VEGFR۱ سطح انرژی اتصال در تنوفوویر دیزوپروکسیل -۱۶۹.۵۵، تنوفوویر دیزوپروکسیل ایزوپروپوکسی کربونیل -۱۵۶.۲۶، فامسیکلوویر -۱۴۰.۵۶و تلبیوودین -۱۳۴.۴۶ و همچنین در اتصال به VEGFR۲ سطح انرژی اتصال در تنوفوویر دیزوپروکسیل -۱۷۲.۷۹، تنوفوویر دیزوپروکسیل ایزوپروپوکسی کربونیل -۱۶۴.۳۷، فامسیکلوویر -۱۳۱.۶۱و تلبیوودین -۱۲۸.۴۳ بود.نتیجه گیری : با توجه به اثربخشی ترکیبات در مطالعه بیوانفورماتیکی ، برای بررسی های تکمیلی می توان اثر این ترکیبات را در شرایط invivo و invitro مورد آزمایش قرار داد.

نویسندگان

سحر معمارکاشانی

دانشجوی کارشناسی ارشد، بیوشیمی ، دانشگاه گیلان، ایران