بررسی مروری پاپیلوما ویروس انسانی و سرطان سرویکس

ویروس های پاپیلومای انسانی (HPVs) یک گروه بزرگ و متنوع از ویروس های DNA دار دو رشته ای می باشد. عفونت HPV یکی از مهم ترین بیماری های مقاربتی است که بیش از ۵ درصد از سرطان های جهان را تشکیل می دهد. تقریبا ۹۰ درصد از ویروس های HPV طی ۱ الی ۲ سال پس از عفونت از بین می روند و یا غیر فعال می شوند. آمارها نشان می دهند که اکثر زنانی که تست سروتیپ پرخطر مثبت داشتند پس از ۳ الی ۵ سال به سرطان سرویکس مبتلا می شدند. این ویروس ها باعث عفونت های بسیار حادی می شوند از این رو مانند سایر انکوویروس ها، فاصله بین زمان تشخیص عفونت و مراحل اولیه آن بسیار مهم می باشد. گزارشات علمی نشان می دهد که عفونت با یک ژنوتیپ پرخطر از این ویروس در ۶۰ درصد از افراد فعال جنسی در زندگی رخ می دهد. ژنوتیپ های ۶ و ۱۱ انواع کم خطری هستند که باعث ایجاد زگیل های تناسلی و پوستی می شود و ژنوتیپ های ۱۶ و ۱۸ ارتباط مستقیمی با سرطان سرویکس دارد. در مطالعه حاضر با استفاده از پایگاه های علمی Research Gate، Scopus و Pub med و همچنین موتور جستجوی گوگل اسکولار جهت جستجوی مقالات استفاده گردید و مقالاتی که با معیار های مطالعه یکسان بودند وارد چرخه مطالعه شدند.

کلیدواژه ها:

سرطان سرویکس ، ویروس HPV ، اپیدمیولوژی ، واکسن گارداسیل