ارزیابی ضرایب تشدید اثر پیچش در ساختمان های نامنظم در پلان

طبق ضوابط استاندارد ۲۸۰۰ اگر در هر طبقه حداکثر تغییر مکان نسبی در انتهای ساختمان با احتساب پیچش تصادفی، بیشتر از۲۰ درصد با متوسط تغییر مکان نسبی در انتهای ساختمان در آن طبقه اختلاف داشته باشد، ساختمان جزء ساختمانهای نامنظمدر پلان محسوب می گردد. این موضوع بیانگر این است که ساختمان دارای سختی پیچشی کمی می باشد. با توجه به اینکهمعمولا ساختمانهای با سختی پیچشی کم در حین زلزله عملکرد مناسبی از خود نشان نمی دهند، استان دارد ۲۸۰۰ جهت رفع اینمشکل افزایش خروج از مرکزیت طراحی را با ضرب کردن ضریب تشدید اثر پیچش در خروج از مرکزیت اتفاقی برای این ساختمانهاپیشنهاد می دهد. در این مقاله به بررسی پارامتریک ضریب تشدید اثر پیچش پرداخته شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد زمانیکه ساختمان در محدوده سازه های نرم پیچشی قرار م ی گیرد، رابطه پیشنهادی استاندارد ۲۸۰۰ برای تشدید اثر پیچشاعداد قابل قبولی ارائه نمی دهد.

کلیدواژه ها:

ساختمان های نرم پیچشی ، نسبت فرکانسی ، لبه نرم و سخت ، ضریب تشدید اثر پیچش ، خروج از مرکزیت