تاثیر دمای بالا بر خواص مکانیکی بتن ژئوپلیمری مسلح شده با الیاف ترکیبی بر پایه سرباره و متاکائولن

علی رغم محبوبیت بسیار زیاد بتن معمولی و سیمان پرتلند در زمینه های گوناگون مهندسی عمران در طول قرن گذشته، نگرانیهایی در مورد اثرات زیست محیطی ناشی از تولید آن مطرح شده است. از این رو در چند دهه گذشته، تحقیقات به سمت بتنژئوپلیمری به عنوان یک ماده جایگزین پایدار و سازگار با محیط زیست بجای بتن های معمول هدایت گردیده و پیشرفت قابلتوجهی در زمینه ی ژئوپلیمر به عنوان جایگزین سیمان پرتلند حاصل شده است. در این مطالعه ۵ طرح اختلاط برای بتنژئوپلیمری با الیاف ترکیبی فولادی۰/۵ و ۰/۷۵ درصد و شیشه ۰/۲۵ و ۰/۵ درصد و همچنین بدون الیاف بر پایه ترکیبی سرباره و درصدی متاکائولن تولید شده و نمونه های بتنی سخت شده در معر ض دمای ۱۰۰، ۲۰۰، ۴۰۰ و ۶۰۰ درجه سانتیگراد قرار گرفتند. خواص مکانیکی بتن سخت شده از طریق اندازه گیری مقاومت فشاری و مقاومت کششی در سنین ۳، ۷ و ۲۸ روزه در دمای محیط و دمای بالا اندازه گیری شده است. بر اساس نتایج متاکائولن در بالا بردن مقاومت فشاری و الیاف در بالا بردن مقاومت کششی بت ن ژئوپلیمر سهم زیادی داشته و تا حدود زیادی از بسط و گسترش ترک های حاصل از تنش های حرارتی ناشیاز قرارگیری در معرض دمای بالا جلوگیری میکند. بالاترین مقاومت فشاری و مقاومت کششی در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگرادبوده است و با افزایش دما مقاومت ها کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بتن ژئوپلیمر ، سرباره ، حرارت ، متاکائولن ، الیاف فولادی ، الیاف شیشه