روندیابی شوری خاک با استفاده از سنجش از دور به منظور ارزیابی بیابان زایی مطالعه موردی دشت مروست استان یزد

بیش از یک سوم اراضی جهان دارای اقلیم خشک ونیمه خشک اند و پدیده بیابان زایی دراین مناطق درحال پیشروی است با توجه به اینکه با روندیابی شوری دردوره های زمانی متفاوت می توان به ارزیابی بیابان زایی دراین مناطق پی برد این تحقیق با استفاده از تکنولوژی سنجش ازدور و تصاویر ماهواره ای با قدرت تفکیک طیفی و مکانی بالا به بررسی روندیابی شوری به منظور ارزیابی بیابان زایی دردشت مروست استان یزد پرداخته است دراینت حقیق از ت صاویر ماهواره TERAA سنجنده ASTER مربوط به سال های 2003و2010 میلادی استفاده شده است به این ترتیب پس ازانجام عملیات پیش پردازش تصاویر به روش حداکثر احتمال (Maximum Likelihood طبقه بندی و نقشه شوریدردو زمان تهیه گردید درنهایت مساحت هرطبقه و میزان تغییرات آن دردوره زمانی مورد مطالعه محاسبه شد نتایج بدست آمده نشان داددردوره زمانی 7 ساله 2010-2003 از سطح اراضی غیرشور و اراضی با شوری زیاد کاسته و برمساحت اراضی با طبقات شوری کم متوسط و بسیارزیاد افزوده شدهاست.

کلیدواژه ها:

روندیابی شوری ، بیابان زایی ، سنجش ازدور ، دشت مروست