بررسی پوشش گیاهی با استفاده از داده های ماهواره ای منطقه مورد مطالعه سیستان

بیابان زایی عبارت است از تخریب سرزمین درمناطق خشک نیمه خشک و نیمه مرطوب که به علت تغییرات آ بو هوایی و فعالیت هایانسانی رخ میدهد دشت سیستان و منطقه ای خشک درشرق ایران است که بیابان زایی از معضلات اصلی این منطقه است هدف اصلی از اجرای این تحقیق دوساله ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی منطقه دردوره 1990-2006 می باشد درانجام این پژوهش ازنمونه گیری های صحرایی تصاویر ماهواره ای و نرم افزارها ی مرتبط بهره گرفته شد درابتدا نمونه گیری های صحرایی به روش سیستماتیک تصادفی در26سایت معرف صورت گرفت که درهر سایت 9 پلات 10×10 متر برداشت شد سپس پردازشهای لازم برروی تصاویر ماهواره ای صورت گرفت و شاخصهای گیاهی تولید شدند بین داده های پوشش زمینی و ارزش طیفی پیکسلهای متناظر آنالیز همبستیگ صورت گرفت بهترین نتیجه همبستگی از میان 83 شاخص برآورد شده به ترتیب برای شاخصهای WDVI,NDVIab ، TSAVI2 ی MSAVI1 بدست آمد. تصاویر به دو کلاس پوشش و غیرپوشش طبقه بندی شد.

کلیدواژه ها:

بیابان زایی ، شاخص گیاهی ، WDVI ، پوشش گیاهی ، سنجش ازدور ، سیستان