بررسی اثر اسیدسالیسیلیک بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک نخود در شرایط تنش کم آبی در منطقهاهر

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و اسیدسالیسیلیک بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک نخود، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۴ تکرار در بهار سال ۱۴۰۱ در منطقه اهر انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، محدودیت ملایم آبی یا قطع آبیاری در مرحله غلاف دهی و محدودیت شدید آبی یا قطع آبیاریدر مرحله شروع گلدهی) به عنوان عامل اصلی و علظتهای مختلف اسید سالیسیلیک در چهار سطح (عدم مصرف، ۰/۵، ۱ و ۱/۵ میلیمولار) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد که اعمال تنش بر تمام صفات مورد ارزیابی در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. همچنین نتایج نشان داد که اثر متقابل اسیدسالیسیلیک و تنش بر کلروفیل کل در سطح احتمال یک درصد و بر سایر صفات اثر معنیداری نداشتند. نتایج مقایسه میانگین برهمکنش تنش خشکی و اسیدسالیسیلیک نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل برگ ۶/۸۷) میلیگرم بر گرم وزن تازه برگ) به تیمارهای (آبیاری کامل و ۱/۵ میلیمولاراسیدسالیسیلیک) اختصاص یافت. کمترین میزان کلروفیل برگ ۴/۵۹) میلی گرم بر گرم وزن تازه برگ) به تیمارهای (قطع آبیاری درمرحله شروع گلدهی و عدم استفاده از اسیدسالیسیلیک) اختصاص یافت. مقایسه میانگین تیمارها مشخص نمود که با افزایش تنش خشکی مقادیر مقدار نسبی آب برگ و کارتنوئید کاهش یافت. بنابراین بیشترین محتوای نسبی آب برگ ۸۱/۰۲) درصد) و کارتنوئید۲/۱۶) میلی گرم بر گرم وزن تازه برگ) مربوط به سطح (آبیاری کامل) بود.

کلیدواژه ها:

تنش کم آبی ، اسیدسالیسیلیک ، رنگیزه های فتوسنتز و نخود.