حل مساله تخصیص منابع توسط روش اولویت مطلق

سئله تخصیص منابع از مباحث مهم سازمانی است زیرا کمبود منابع و عدم تخصیص صحیح، منجر به کاهش بهره وری و ایجاد اشکال در توسعه و دوام آن سازمان میگردد. در همین راستا، در این مقاله ابتدا از مدلهای تحلیل پوششی برای ارزیابی عملکرد واحد تصمیم گیرنده، استفاده میگردد. سپس با به کارگیری روش اولویت مطلق در چارچوب تحلیل پوششی داده های معکوس، به تخمین سطوح ورودی به عبارت دیگر به تخصیص مجدد منابع ورودی، با حفظ میزان عملکرد و افزایش سطوح خروجی پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

تخصیص منابع ، روش اولویت مطلق ، تحلیل پوششی داده های معکوس ، کارایی.