پژوهش و و اکاوی اثرات داروی دیازپام بر روی ناباروری جنس مذکر در رت نر با استفاده از نرم افزار Minitab

سابقه و هدف تحقیق:ناباروری، ناتوانی جنسی فعال است. فاکتورهای مردانه مسئول ۵۰ درصد از موارد ناباروری است. اختلال در عملکرد اسپرم و آسیب در اسپرماتوژنز از شایعترین علل ناباروری مردان است. تروما یا نقص های آناتومیکی در سیستم تناسلی و استفاده از داروها برای درمان بیماری ها سبب اختلال در تولید اسپرم و عقیمی در مردان می شود. هدف این تحقیق بررسی تاثیر داروی دیازپام بر باروری در مردان است. روش بررسی:در این مقاله علمی پژوهشی و مطالعه تجربی در رت نر نژاد ویستار با وزن ۲۰۰ الی ۲۵۰ گرم انتخاب شده و رت های تهیه شده به طور تصادفی به ۵ گروه ۶ تایی که شامل گروه های کنترل و تیمار با دوز تقریبی mgkg۲،mgkg۳،mgkg۴،mgkg۵ تقسیم شدند و تزریق مناسب با وزن رتها به ترتیب به مقدارمیلت در ۰,۲ میلت،.۰,۸میلت در ۰۲..میلت در ۱۶ انجام گردید.به گروه کنترل سرم فیزیولوژی تزریق شد.سپس موش ها و بیضه،دفران و اپیدیدیم خارج و برای بررسی بیضه و تحرک اسپرم و درصد اسپرم زنده مطالعه شدنتایج حاصل با استفاده از نرم افزار Minitab و آزمون Anova با سطح معناداری (p<۰.۵) تجزیه و تحلیل شد. نتایج:تایج بررسی وزن، قطر بزرگ و کوچک بیضه، درصد اسپرم های زنده و تعداد اسپرم با تحرک روده به جلو در مقایسه گروه کنترل با گروه های تزریقی در دوز mgkg۳ در تمامی فاکتورها غیر از تعداد اسپرم با تحرک رو به جلو، کاهش دیده شد.در سایر گروه ها تنها وزن بیضه در دوز kgmg۲کاهش معنادری داشت(.(p<۰.۱نتیجه گیری:ها توجه به نتایج به دست آمده به نظرمی رسد سد که تاثیر داروی دیازپام با دوز تزریقی mg/kg۳ بر پارامترهای موثر بر باروری اثر کاهشی داشته است.

کلیدواژه ها:

ناباروری ، بیضه ، جنس مذکر ، رت نر