طراحی الگوی پیشنهادی پایداری راهبرد یکپارچگی سازمانهای دولتی در ایران با استفاده از مدلسازی ساختاری - تفسیری (ISM)

امروزه، تعدیل ات در ماهیت دولت، خود را در موضوعاتی همچون شکل، اندازه و محتوای وزارتخانه ها نمایان ساخته و سازماندهی مجدد به »سیاستهای عقلایی کردن« اشاره دارد. از سوی دیگر، قرار گرفتن موضوع اصلاح ساختار اداری و مدیریتی کشور به عنوان فصل اول حوزه های فرابخشی قانون برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور حاکی از توجه ویژه برنامه فوق به موضوع تصحیح، بهسازی و اصلاح نظام اداری کشور است. در این میان، گزینه های راهبردی متعددی پیش روی تصمیمگیرندگان حاکمیتی قرار دارد. در دوره دولت نهم، تصمیم بر یکپارچه سازی برخی وزارتخانه ها در بخش دولتی اتخاذ شد. اما در حال حاضر، زمزمه های عقب نشینی از ادامه این راهبرد در برخی سازمانها به گوش میرسد. به نظر میرسد، لازم است نگاهی فرآیندی به پیشایندهای اجرای راهبرد یکپارچه سازی و پس آیندهای آن داشته باشیم، تا فاصله بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب اجرای راهبرد یکپارچهسازی در سازمانهای مورد مطالعه را بهتر درک کنیم. پژوهش حاضر پژوهشی کیفی است که به شیوه داده بنیاد انجام شده است. به منظور گردآوری داده ها، با ۱۱ تن از مدیران، متخصصان و خبرگان دانشگاهی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته صورت گرفت. پس از استخراج مضامین، الگوی فرآیندی به کمک الگوسازی ساختاری تفسیری ارایه شده است. نتایج نشان میدهد که ۳ مرحله اصلی و ۴ سطح برای نزدیک شدن به موفقیت در یکپارچهسازی سازمانهای دولتی، باید طی شود.

کلیدواژه ها:

یکپارچه سازی ، سازمانهای دولتی ، پژوهش داده بنیاد ، مدلسازی ساختار- تفسیری.