سیلابهای اتفاقی فرصتی برای احیای جنگلهای دست کاشت

باتوجه به تبخیر و تعرق بسیارزیاد آب درمناطق خشک تزریق آب به نقاطی که میزان تبخیر را کم نماید لازم و ضروری است شن زارها به دلیل ضریب نفوذپذیری بالا و عمق نفوذ زیاد آب اثرات تابش و حرارت خورشید را کم نموده و به دلیل درشتی بافت خاک از دست رفتن آب توسط صعود موئینه را بلااثر می کنند استفاده از فرصت های سیلابی درتراسلی ها برای مقابله با اثرات مخرب خشکسالی بویژه خشکیدگی و از بین رفتن جنگل و متعاقب آن هجوم شن های روان بسیار مغتنم و ضروری است کانون بحرانی نیاتک مهمترین کانون بحرانی فرسایش بادی استان سیستان و بلوچستان به حساب می آید که درمواقع خشکسالی با افزایش منطقه برداشت کرانه شمالی دریاچه هامون خاک افغانستان و همراه بسترخشک و فرسایش پذیر دریاچه و مناطق برداشتی درداخل کشور شامل اراضی کشاورزی اراضی بایر اراضی شور و مراتع فقیر و تخریب یافته منطقه وسعتی غیرقابل هماریافته و به تاسیسات اقتصادی و اماکن زیستی خسارت زیادی وارد می نماید خوشبختانه شناسایی به موقع این کانون و انجام عملیات کنترل آن از سال 1348 با کشت قلمه و بذرپاشی آغاز گردید و با ورود مالچهای نفتی به عملیات تثبیت شن درکشور از سال 56 با مالچ پاشی های سنواتی تپه های شنی آن تبدیل به جنگلی از گزوتاغ گردیدکه موسوم به جنگل 11000 هکتاری نیاتک می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستان ، فرسایش بادی ، دریاچه هامون ، رودخانه هیرمند ، جنگل نیاتک