ارائه رویکردی برای بررسی خستگی ماهیچه افراد در ایستگاه های کاری

امروزه با وجود پیشرفتهای فراوان در سیستمهای تولیدی، هنوز بسیاری از کارهای دستی توسط اپراتورها انجام میشود و اختلالات اسکلتی و عضلانی یکی از مشکلات اصلی در کارهای دستی میباشد. خستگی ماهیچه یکی از دلایل اصلی ایجاد اختلالات اسکلتی - عضلانی میباشد. در نتیجه در این تحقیق رویکردی ارائه میشود که از طریق آن بتوان خستگی ماهیچه و حداکثر زمان تحمل افراد را در ایستگاه های کاری سنجید. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از نیروهای وارد شده به افراد و شبیه سازی ارگونومیکی وضعیت آنها در نرم افزار ۳DSSPP، حداکثر زمان استاتیکی که بعد از آن ماهیچه فرد دچار خستگی میشود برای قسمت های شانه، آرنج و مچ محاسبه شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد زمان وقوع خستگی سه قسمت شانه، آرنج و مچ با هم متفاوت است. به عبارتی نتایج نشان میدهد که زمان وقوع خستگی در افراد به ازای سه قسمت گفته شده با هم یکسان نیست و افراد ظرفیت متفاوتی در انجام وظایف خود در ایستگاه های کاری دارند که در نظر گرفتن این مسئله در برنامه ریزی ها میتواند موجب کاهش ریسک اختلالات اسکلتی - عضلانی شود.

کلیدواژه ها:

خستگی ماهیچه ، اختلالات اسکلتی و عضلانی ، حداکثر زمان تحمل.