جایگاه روابط عمومی در جهانی شدن ارتباطات

با این اوصاف، داشتن اطلاعات موثق و به موقع با توجه به هدف و ساختار سازمانها، بزرگترین سرمایه یک سازمان به حساب می آید و حیات سازمان به داشتن یک ارتباط دو سویه درون سازمانی و برون سازمانی، انجام تبلیغات و کسب اطلاعات به روز و مفید بستگی دارد. از آنجایی که روابط عمومی پل ارتباطی سازمان و مخاطبان آن است، در این جاده دو طرفه قادر است سیاست ها، برنامه ها و عملکردهای سازمان را به مخاطبان از یک سو و نیازها، خواستها، دیدگاه ها و نظرات مخاطبان را به سازمان از سوی دیگر منتقل کند. روابط عمومی در ایران سابقه ای طولانی دارد. نظام های پادشاهی در ایران دارای نهادهای اطلاع رسانی، تبلیغی و ترغیبی خاص بودند که یک جریان ارتباطی یک سویه را از بالا به پایین هدایت می کردند و این امر تا زما ن مشروطه ادامه داشت. اما از زمان مشروطه به دلیل تحولات مختلف در جامعه از جمله ظهور طبقاتی مانند نخبگان و روشنفکران و رشد و انتشار روزنامه و مجلات فعالیت های اطلاع رسانی رشد بسیار زیادی کرد و شکل جدیدی به خود گرفت. شیوه نوین روابط عمومی در ایران با ملی شدن صنعت نفت همزمان است، سپس وزارتخانه ها و سازمان های زیادی به منظور نشر اخبار و ارائه عملکرد انجام شده و ارتباط مردمی و تسلط بر افکار عمومی و ایجاد ارتباط با رسانه های همگانی نیاز خود را در این زمینه احساس کرده و روابط عمو می را به شکل نخستین ان اغاز کردند. نتایج نشان می دهد ماهیت فعالیت بخش روابط عمومی به شکلی است که هر سازمانی بدون شک حتی اگر به طور روزمره به آن نیازی نداشته باشد، روزی کمبود این واحد را در کسب وکار خود حس خواهد کرد. مدیریت و عبور از بحران هایی که گاه و بی گاه در سازمان ها رخ می دهد، ارتباط با رسانه ها و ارتقای شهرت نام سازمان، آماده کردن مدیران جهت مصاحبه ها و تهیه بیانیه های رسمی از سوی سازمان، همه و همه از جمله فعالیت هایی است که بخش روابط عمومی در سازمان ها برعهده دارد. و می توان گفت روابط عمومی یکی از بنیادی ترین دانش ها و مهمترین عوامل پیشرفت انسان امروزی و شالوده و زیربنای سایرعلوم قرن حاضر است.

کلیدواژه ها:

واژه کلیدی: جهانی شدن ، ارتباطات