ارائه مدلی جهت ارتقاء صلاحیت حرفه ای معلمان براساس توانمندسازی روان شناختی و باورهای فراشناختی با میانجیگری خودکارآمدی

هدف: این پژوهش با هدف ارائه مدلی جهت ارتقاء صلاحیت حرفه ای معلمان براساس توانمندسازی روان شناختی، باورهای فراشناختی با میانجیگری خودکارآمدی انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی است و  به روش ترکیبی انجام گرفت. در این پژوهش برای سنجش متغیر صلاحیت حرفه ای معلمان از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. ابتدا با انجام مطالعه کیفی به روش بررسی اسنادی و با مطالعه اسناد و منابع علمی معتبر مرتبط با موضوع، ۳۵ گویه طراحی شد. که در یک طیف پنج درجه ای و چهار مولفه دانش حرفه ای، مهارت های حرفه ای ، توانایی های حرفه ای و نگرش حرفه ای را می سنجید. چگونگی برازش ساختار چهار مولفه ای پرسشنامه صلاحیت حرفه ای معلمان، با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی و براورد بیشینه احتمال (ML) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: یافته های پژوهش نشان می دهد که همه مولفه های توانمندسازی روان شناختی و خودکارآمدی به صورت مثبت و در سطح معناداری ۰۱/۰ با مولفه های صلاحیت حرفه ای معلمان همبسته اند. به استثنای ضریب همبستگی بین مولفه های خودآگاهی شناختی و نگرش حرفه ای دو متغیر باورهای فراشناختی و صلاحیت حرفه ای که منفی و در سطح ۰۵/۰ معنادار بود، دیگر مولفه های آن دو متغیر به صورت منفی و در سطح معناداری ۰۱/۰ با یکدیگر همبسته بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که خودکارآمدی رابطه بین باورهای فراشناختی و صلاحیت حرفه ای معلمان را به صورت منفی و رابطه بین توانمندسازی روان شناختی و صلاحیت حرفه ای معلمان را به صورت مثبت و معنادار میانجیگری می کند. 

کلیدواژه ها:

ارائه مدل ، باورهای فراشناختی ، توانمندسازی روان شناختی ، خودکارآمدی ، صلاحیت حرفه ای