بررسی تدوین و بازنگری استانداردهای اعتباربخشی محور پیشگیری و کنترل عفونت در طی پنج دوره

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 235

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCSCONF05_033

تاریخ نمایه سازی: 12 آذر 1401

چکیده مقاله:

امروزه عفونت های بیمارستانی یکی از معضلات اصلی نظام سلامت می باشد. عفونت های بیمارستانی عفونتی است که بعد از ۴۸ ساعت از بستری یا ۷۲ ساعت پس از ترخیص اتفاق بیفتد. این عفونت ها علاوه بر تهدید ایمنی بیمار هزینه های سنگینی را به سیستم سلامت تحمیل می کنند. لذا استانداردهای اعتباربخشی بیمارستانی تاثیر به سزایی در پیشگیری و کننترل عفونت های بیمارستانی دارند.این استانداردها به صورت دوره ای مورد بررسی و بازنگری قرار می گیرند. این مطالعه با هدف بررسی تدوین و بازنگری استانداردهای اعتباربخشی محور پیشگیری و کنترل عفونت در طی پنج دوره انجام گردیده است.روش کار: این پژوهش با مرور و بررسی سنجه های سال ۱۳۹۱ تا۱۴۰۱ در طی ۵ دوره انجام گرفته است. بدین صورت که تعداد سنجه های اعتباربخشی هر دوره مشخص و تعداد سنجه های محور پیشگیری و کنترل عفونت از آن تفکیک گردید. سپس درصد آن نسبت به سنجه های کل، استخراج گردید. داده ها با نرم افزار spss و همچنین تحلیل موضوعی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تعداد وسهم سنجه های پیشگیری و کنترل عفونت ۱۴۰ سنجه ازتعداد کل ۸۲۶۱ سنجه در سال ۱۳۹۱ می باشد که معادل ۱.۷ درصد از کل سنجه ها است . این تعداد در سال ۱۳۹۳ به ۲۷ سنجه از ۲۱۶۰سنجه که معادل ۱.۴درصد می باشد. در سال ۱۳۹۵ کل سنجه ها ۹۰۳ سنجه و محور پیشگیری و کنترل عفونت ۳۲ سنجه معادل ۴.۵ درصد؛ در سال ۱۳۹۸به۲۵ سنجه از ۵۱۴ سنجه رسید که معادل۴.۹۵ درصد از کل سنجه ها می باشد. و نهایتا در سال ۱۴۰۱ به ۵۰۵ سنجه رسید که ۲۵ مورد آن حدود ۴.۹۵ به سنجه های پیشگیری و کنترل عفونت اختصاص یافته بود. نتیجه گیری: استانداردهای محور پیشگیری و کنترل عفونت در برنامه های اعتباربخشی ۵ دوره در بیمارستان های ایران نسبت به گذشته وسیع تر و دقیق تر شده است؛ به طوریکه با پیامدی شدن استانداردها و وزن دهی سنجه های مذبور اهمیت آن در برنامه ارزیابی اعتباربخشی حائز اهمیت بیشتری شده است. با این وجود با توجه به نیازهای اقتضایی نظام سلامت نیاز به بازنگری های مجدد با استفاده از رویکرد های سیستمی و نوین دارد تا از نتایج بدست آمده در بازنگری های بعدی این محور استفاده گردد ودر نهایت منجر به استفاده بهینه از منابع در جهت مراقبت ایمن از بیماران گردد.

نویسندگان

اعظم چراغی رزوه

کارشناس ارشد پرستاری؛رئیس ادره اعتباربخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

زهره عسگری

کارشناس ارشد پرستاری؛ کارشناس مسئول ایمنی بیمار؛ مدیریت درمان تامین اجتماعی استان اصفهان؛ بیمارستان دکتر شریعتی