بررسی رابطه بین ضرایب مالیاتی و افشای گزارشات مالی

نقش اصلی گزارشگری مالی، انتقال اثربخش اطلاعات به افراد برون سازمانی به روش معتبر و به موقع می باشد، که این امر در سایه افشاء با کیفیت اطلاعات مالی صورت می گیرد. یکی از استفاده کنندگان گزارشات مالی، دولت جهت تشخیص مالیات می باشد.این تحقیق به بررسی رابطه بین ضرایب مالیاتی و میزان افشاء گزارشات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. در مرحله اول، به منظور تعیین میزان افشاء صورت های مالی که در این تحقیق در راستای تعیین مقدار متغیر وابسته لازم است چک لیست میزان افشا تنظیم و برای هر شرکت یک نمره یا شاخص افشا تعریف می شود. در مرحله دوم، اطلاعات مربوط به متغیرهای کنترل نظیر نسبت کل بدهی ها به کل دارایی ها و لگاریتم کل دارایی ها محاسبه و استخراج می گردد. در مرحله سوم، ضرایب مالیاتی هر شرکت با توجه به نوع محصولات یا خدمات آن ها محاسبه و تعیین میگردد. سپسدر این تحقیق از تحلیل رگرسیون چند متغیره بر اساس داده های تابلویی جهت بررسی رابطه ضرایب مالیاتی با میزان افشاء در صورت های مالی طی سالهای ۱۳۸۳لغایت ۱۳۸۷استفاده شده است. نمونه تحقیق شامل ۹۹شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زمانی ۵ساله می باشد. یافته ها نشان می دهد بین ضرایب مالیاتی و میزان افشاء اجباری گزارشات مالی رابطه معنا داری معکوسی وجود دارد. یعنی هرچه ضرایب مالیاتی بیشتر باشد میزان افشاء اجباری کمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

افشاءاختیاری ، افشاءاجباری ، ضرایب مالیاتی ، گزارشگری مالی