استقرار شوراهای محلی درچارچوب الگوی دولتهای محلی؛ آسیب شناسی حقوقی و راهکارها

شوراهای محلی از جمله قدیمی ترین نهادها درباب مدیریت محلی شهرها و روستاها درسراسر تاریخ بوده که درعصرمدرن و با ظهور شرایط و مقتضیات جدید نهادهای محلی صورتی نظام مندتر به خود گرفته اند درممالک توسعه یافته و نظامهای حقوقی الگو جایگاه و کارکرد شوراهای محلی درساختار قدرت برمبنای برنامه ریزی مقررات گذاری و نظارت و تعیین مدیریت اجرایی قلمرو تحت پوشش استوار است پژوهش حاضر با روش تحقیق توصیفی تحلیلی جهت دستیابی به مولفه های توسعه همه جانبه درپی واکاوی و آسیب شناسی وضعیت فعلی نهادهای محلی درساختارسیاسی حقوقی جمهوری اسلامی ایران و همچنین ارایه راهکارهای مقتضی درخصوص تبیین وضعیت مطلوب و ایجاد الگویی از نهادهای مزبور متناسب با بافت فرهنگی و اجتماعی جامعه ایرانی می باشد یافته های پژوهش نشانگر عدم وجود شخصیت کامل حقوقی نظارت شدید حکومت مرکزی و عدم وجود جایگاه و اختیارات مشخص درساختار فعلی نظام سیاسی و نیز حاکی از نوعی توسعه نیافتگی و عدم دستیابی به مولفه های توسعه همه جانبه به سبب عدم درک جایگاه نهادهای محلیبه عنوان بستر تحقق مشارکت های مردمی درساختار قدرت و تصمیم گیری های حاکمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

دولت محلی ، شورای محلی ، امور ملی و محلی ، عدم تمرکزمحلی ، قوه ی مجریه محلی