نقش و جایگاه روش بدیعه پردازی در آموزش دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از انجام این پزوهش نقش و جایگاه روش بدیعه پردازی در آموزش دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد که با روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و میدانی به نگارش درآمده است. در ابتدا یکی از روش های تدریسی که باعث پرورش ظرفیت مشکل گشایی دانش آموزان و هدایت آنها به بیان خلاق وگسترش انگاره های جدید عقلی از طریق توجه به بعد عاطفی و غیر معقول می شود، «بدیعه پردازی» است. گوردن آموزش گروه های خالقیت در صنعت را اغاز کرد و آن را به صورتی در آورد که برای آموزش دانش آموزان هم کاربرد داشته باشد. افزایش تفکر خالق در فرد و گروه می باشد، و در این روش ناچاریم عمدا تفکر منطقی را کنار بگذاریم و قدری در دنیای خیال سیر کنیم در این الگو خالقیت با استفاده از شبیه سازی و انواع قیاس به جریانی آگاهانه تبدیل می شود. مقایسه ی یک مفهوم با یک مفهوم دیگر و شبیه کردن آن با موضوعات آشنا برای بیان واقعیت های موجود مراحل اصلی روش تدریس بدیعه پردازی است. بنابراین نقش روش بدیعه پردازی در بین دانش آموزان ابتدایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.با توجه به مطالب ارایه شده، روش بدیعه پردازی میتواند در بین دانش آموزان ابتدایی نقش بسزایی داشته باشد که در این مقاله به بررسی ابعاد آن پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

روش بدیعه پردازی ، دانش آموزان ابتدایی.