نقش وجایگاه محیط اموزشی دریادگیری دانش اموزان دوره ی ابتدایی

هدف از انجام این مقاله نقش و جایگاه محیط اموزشی دریادگیری دانش اموزان دوره ی ابتدایی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. در ابتدا مفهوم محیط اموزشی، چگونگی یادگیری ازمحیط، تاثیر عوامل محیطی بر یادگیری و رفتار در محیط های آموزشی، اجزای موقعیت و محیط یادگیری، عوامل فیزیکی موثر بر یادگیری، محیط های موثر بر یادگیری، نظریه های مختلف فضای اموزشی شاداب و تاثیر آن بر مدارس مورد بحث قرارگرفت. موقعیت و محیط اموزشی از عوامل بسیار موثر در یادگیری است. هرچه محیط آموزشی دارای امکانات بیشتر و فضای ان نیز شاد باشد یادگیری بهتر صورت خواهدگرفت.کیفیت محیط اموزشی می تواند تاثیرات مثبت یا منفی در نوع و میزان یادگیری، و حتی رفتار داشته باشد. بسیاری از اخلاقیات ورفتارهای پراهمیت و کاربردی دانش اموزان در محیطی شکل می گیرد که درآن یاد می گیرند و آموزش می بینند. عواملی مانند ترس، اضطراب، شک و تردید، تنبیه و ناامیدی در محیط آموزشی مانع یادگیری هستند. طرح فضاهای آموزشی می تواند باعث رشد و یا بازدارندگی در امر یادگیری باشد و در مقطع ابتدایی بیشترین تاثیر را دارد و علاوه بر رشد ذهنی، علاقه ی دانش آموزان نسبت به یادگیری بیشتر خواهد بود. موقعیت آموزشی منظم همراه با محبت و احترام متقابل، نسبت به محیطهای خشک و تهی از عواطف، تاثیر بیشتری دریادگیری خواهد داشت. به هرحال، امکانات محیط اموزشی، اعم از نیروی انسانی و تجهیزات، وضع اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خانواده، نگرش والدین و مربیان نسبت به تحصیل و آموزشگاه و هزاران عامل محیطی دیگرمی تواند درکیفیت وکمیت یادگیری شاگردان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

محیط اموزشی ، یادگیری ، دانش اموزان دوره ی ابتدایی