توصیف زیبایی شناسی لایه بیانی در غزلیات صائب تبریزی

صائب تبریزی را میتوان یکی از برجسته ترین غزل سرایان سبک هندی دانست. در اشعارش مضامین متنوعی نمایان است. ازبرخی ویژگیهای شعر صائب میتوان به کنایه های دور از ذهن وی اشاره کرد. در این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی است، غزلهای صائب تبریزی بر اساس نسخه تصحیح محمد قهرمان از جنبه های زیبایی شناختی بررسی و تحلیل شدهاست. از نتایج این پژوهش میتوان گفت که صائب در اشعارش سعی کرده که با استفاده از طبع هنری خود، از شاعرانسبک هندی پیروی کند و با استفاده از صنایع ادبی، گاه مضامینی ساده و گاه مضامین دور از ذهن بسازد. به طور کلی اشعاربه کار رفته صائب سنگین هستند و کنایه های وی دور از ذهن است و گاه اصلا مخاطب قادر به درک آنها نیست. تشبیهات بهکار رفته وی بیشتر از نوع حسی و ملموس )بلیغ و گاهی تفضیل( هستند و مخاطب قادر به درک آنها است. مبحث عرفان نیزدر کلام و اشعار وی منعقد است ولی نمیتوان این ویژگی را از خصایص اصلی وی دانست. وی در برخی از اشعارش،گاهی مصرع های تکراری بکار برده است که میتوان آن را جزو ضعف شعری وی دانست

کلیدواژه ها:

غزل ، سبک هندی ، صائب تبریزی ، دانش بیان ، زیبایی شناسی