رهیافتی از آیین های«سور و سوگ »در شاهنامه و بازتاب آن در استان کهکیلویه و بویراحمد

بی شک، آداب و رسوم هر قومی از دیرباز ریشه در تمدن و فرهنگ آن دارد؛ که میتواند سینه به سینه و نسل به نسل در میان مردم به گردد و پایه و اساس از جام به بسیاری از رسومات مختلف .گردد در میان استان هایی با قدمت دیرینه ی ،مذهبی، تاریخی و فرهنگی بدون شک استان کهکیلویه و بویر احمد یکی از نامهای خاص در دیرینگی فرهنگ است که می توان رد پای اصالت و فرهنگی اصیل را از تمام جنبه های ،فرهنگی، مذهبی و دیگر موارد در جای جای آن بررسی کرد . از طرفی با در نظر گرفتن یکی از کتابهای مهم حماسی - اسطوره ای به نام شاهنامه که خود آیینه ی تمام نمایی از تمامی آداب و رسوم ایرانیان در همه ی ادوار تاریخی بوده و هست جای هیچ شکی نیست که این رسومات با اندکی تغییر در هر استانی به شکلی جلوه گر بوده و هست و میزان و بسامد پایبندی به این رسومات از قومی به قومی متفاوت خواهد بود .در پژوهش حاضر با تکیه بر منابع کتابخانه ای و تحلیل محتوا و پرس و جو از افراد مطلع و آگاه آن شده است سعی بر تاجلوه هایی از آداب و رسوم مشترک میان قوم لر بویر احمدی با کتاب ارزشمند شاهنامه ی فردوسی استخراج گردد و میزان و درصد مشابهت آن مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگی ، دیرینه ، نسل ، شاهنامه کهکیلویه و بویر احمد