چگونه توانستیم ،محراب دانش آموز پایه ششم را از حالت انزوا و گوشه گیری خارج کنیم؟

کمرویی و کناره گیری کودک کوششی برای خودداری از ارتباط با محیط اطراف است کودک کمرو و گوشه گیر ممکن است از برقرار نمودن تماس با افراد و شرکت در فعالیتهای اجتماعی تقلیل یافتن علائق ذهنی و عاطفی به محیط خارج همراه باشد. این دسته از کودکان ممکن است از موقعیتهایی مانند؛ شکست ،انتقاد ،کمبود اعتماد به نفس دستپاچگی یا تحقیر ترس داشته باشند کودکان کمرو و گوشه گیر معمولا از داشتن دوست محروم هستند و یا تک دوست بوده و بسیار به آنها وابسته میباشند و به طور کلی از بودن در کنار هم سن های خود لذت نمیبرند و به فعالیتهای گروه علاقه نشان نمیدهند. متاسفانه کودکان کمرو و کناره گیر معمولا مورد توجه قرار نمیگیرند علت نیز آن است که نسبت به کودکان دیگر، کمتر توجه اطرافیان را به خود جذب میکنند روابط اجتماعی این دسته از کودکان در مقایسه با همسالان در عملکردهایشان دچار کمبود و کاستی است و احتمالا حالتهایی از افسردگی و ناشادی را تجربه خواهند کرد و با مشکلات آموزشی خود، مواجه خواهند گردید.

کلیدواژه ها:

انزوا ، خجالت کم رویی گوشه گیری ، اقدام پژوهی