بررسی تاثیر آموزش شادکامی بر تغییر نگرش نسبت به تحصیل و خود پنداره دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول شهر یزد

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش شادکامی بر تغییر نگرش نسبت به تحصیل و خود پنداره دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول شهر یزد می پردازد شرکت کنندگان این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر یزد در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند و به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر دانش آموز انتخاب شدند و در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند در ابتدا ۳۰ نفر نمونه به پرسشنامه های تغییر نگرش به تحصیل (اکبری، ۱۳۸۳) و خود پنداره راجرز (۲۰۰۷) به عنوان پیش آزمون پاسخ دادند و سپس بر روی گروه آزمایش بسته آموزشی شادکامی (۱۰) جلسه ۶۰ دقیقه ای اجرا شد و سپس برای بار دوم نمونه پژوهشی به پرسشنامه ها (پس آزمون پاسخ دادند نتایج تحلیل یافتهها نشان میدهد که بین گروههای آزمایش و کنترل در پس آموزش شادکامی بر تغییر نگرش نسبت به تحصیل و خودپنداره دانش آموزان با گروه کنترل در پیش آزمون در سطح ۰/۰۰۰۱>p تفاوت معنی داری وجود دارد و اندازه اثر نشان می دهد که تغییرات ایجاد شده در پس آزمون موجب افزایش آموزش تغییر نگرش نسبت به تحصیل و خود پنداره دانش آموزان ناشی از جلسات آموزشی است. مقایسه میانگینهای پس آزمون و پیش آزمون نشان میدهد آموزش شاد کامی بر تغییر نگرش نسبت به تحصیل و خود پنداره دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول شهر یزد اثر بخش بوده است و جلسات آموزشی شاد کامی بر تغییر نگرش نسبت به تحصیل و خود پنداره دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول شهر یزد تاثیر معناداری گذاشته است لذا میتوان گفت جلسات آموزش شادکامی بر روی تغییر نگرش به تحصیل و خود پنداره ی دانش آموزان اثر بخش بود و پیشنهاد میگردد از بسته آموزش شادکامی بر روی سایر دانش آموزان و مقاطع تحصیلی اجرا گردد.