ارائه الگوی روابط بین برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی و بهره وری از طریق نقش تعدیلگری اشتیاق شغلی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان رشتخوار در سال ۱۴۰۱

با توجه به اهمیت استراتژیک حوزه منابع انسانی در ارزش آفرینی سازمان ها در فضای امروزی، می توان بیان داشت که در بین منابع سازمانی، منابع انسانی با ارزشترین سرمایه هر سازمانی به ویژه در نظام آموزشی به شمار میآید. بر این اساس هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی روابط بین برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی و بهره وری از طریق نقش تعدیل گری اشتیاق شغلی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان رشتخوار است. پژوهش حاضر یک مطالعه کابردی و از جهت روش شناسی یک مطالعه توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تعداد ۵۴ نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان رشتخوار میباشند. با توجه به کم بودن تعداد اعضای جامعه آماری همه افراد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی انگو و همکاران (۲۰۱۳)، اشتیاق شغلی سالونا و اوشوفلی (۲۰۱۴) و بهره وری کارکنان جبارزاده و همکاران(۱۳۹۲) استفاده گردید. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که الگوی پیشنهادی پژوهش مورد تایید می باشد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق شغلی ، برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی ، بهره وری