تأثیر فعال سازی مکانیکی بر احیای کربوترمیک ایلمنایت کهنوج

ایلمنایت به عنوان یکی از منابع مهم تیتانیوم می تواند برای تولید تیتانیوم فلزی یا دی اکسید تیتانیوم(روتایل) تحت عملیات قرار گیرد. دی اکسید تیتانیوم به طور گسترده در صنایع رنگ سازی، کاغذ، سرامیک و فیبر مورد استفاده قرار می گیرد. تقاضا برای دی اکسید تیتانیوم در سال های اخیر به خاطر رشد در صنعت ساختمان سازی به شدت افزایش یافته است. تحقیق حاضر شامل بررسی تاثیر آسیاکاری روی احیای کربوترمیک ایلمنایت می باشد که در آن سعی شده شرایط فرآیند بکر تسهیل گردد. بدین منظور کانی ایلمنایت کهنوج به همراه گرافیت در دو درصد وزنی 7 و20 و در زمان های 10، 20 و 50 ساعت تحت آسیاکاری قرار گرفت. سپس بر روی نمونه های آسیاکاری شده عملیات احیا در دماهای 750 ، 800 ، 850، 900 و C°950 صورت گرفت. نتایج و الگوهای XRDبدست آمده نشان داد که بعد از آسیاکاری مخلوط ایلمنایت و گرافیت در دمای اتاق، ایلمنایت به آهن فلزی و روتایل احیا شد. افزایش زمان آسیاکاری موجب کاهش دما و زمان احیا شد. کاهش دما و زمان احیا بعد از آسیاکاری به علت اختلاط بهتر ذرات ایلمنات و گرافیت، کاهش اندازه ذرات، افزایش سطح تماس ذرات و تغییرات ساختاری ایجاد شده در ذرات ایلمنایت در طول آسیاکاری می باشد

کلیدواژه ها:

ایلمنایت ، فعال سازی مکانیکی ، احیای کربوترمیک ، روتایل