تخمین نیروی لازم برای تغییر فرم در فرآیند اکستروژن دارای قالب‌های انحنادار با استفاده از روش‌های شبیه‌سازی کامپیوتری و حد فوقانی

درتحقیق حاضر فرآیند اکستروژن مستقیم با استفاده از روش اجزاء محدود(FEM) توسط نرم افزار ABAQUS و روش حد فوقانی شبیه سازی و نتایج بدست آمده با نتایج تجربی مقایسه می شوند. به منظور پیشگیری از بروز مشکلات قالبهای با سطوح برشی تخت، از قبیل تشکیل منطقه مرده، سیلان غیر یکنواخت و ناهمگن فلز و ایجاد کار اضافی بالا، در این پژوهش از قالب‌های انحنادار دارای پروفیل مختلف مشتمل بر چند جمله‌ای درجه 3، معادله کسینوسی، معادله بیضوی محدب، معادله بیضوی مقعر و معادله خط (قالب مخروطی تخت) استفاده می‌شود. در این راستا نیروی لازم برای اکستروژن یک بیلت استوانه‌ای و همچنین میزان تغییر فرم المانها و توزیع تنش در داخل ماده حین عبور از قالب‌های مذکور تعیین می شوند. نتایج بدست آمده مبین آن است که پروفیل قالب با معادله کسینوسی کمترین نیرو را جهت انجام فرآیند نیاز داشته و یکنواخت‌ترین سیلان ماده و تغییر فرم المانها را در بین پروفیل‌های مذکور دارا بوده و قالب مخروطی تخت بیشترین مقدار نیروی لازم برای اکستروژن را نشان می دهد

کلیدواژه ها:

اکستروژن مستقیم ، قالب‌های انحنادار ، شبیه‌سازی ، حد فوقانی ، سیلان همگن