مروری بر رویکرد تشخیصی و درمانی آمپیم در کودکان

     پنومونی عبارت است از عفونت پارانشیم ریه که به دلیل جرم­های  باکتریایی، ویروسی، قارچی ایجاد می­شود در بعضی از موارد پنومونی باکتریال عفونت پیشرفت­کرده باعث نکروز و تخریب ریه­ها شده و در نهایت افیوژن پاراپنومونیک بوجود می­آید. این افیوژن از گسترش التهاب و عفونت پلور یا عفونت در سایر نواحی مجاور پلور، مانند رتروفارنکس، مهره­ها، شکم و فضاهای خلفی صفاقی، بوجود می­آیند. در اوایل جریان افیوژن پاراپنومونیک، پلور ملتهب می­شود و سپس به دلیل التهاب و آسیب به اندوتلیوم عروق نشت بعدی پروتئین­ها، مایعات و لکوسیت­ها به فضای پلور اتفاق افتاده، و به­تدریج مایع داخل قفسه­سینه افزایش پیدا می­کند. افیوژن در زمان تشکیل، معمولا استریل با تعداد لکوسیت کم است. با گذشت زمان، باکتری ها به مایع هجوم می آورند و منجر به آمپیم می شوند. به وجود مایع چرکی شدید در حفره پلور آمپیم گفته می شود. هدف از این مطالعه  علت­شناسی، تشخیص و درمان آمپیم در کودکان می­باشد.  

کلیدواژه ها:

Empyema ، Pediatric ، Diagnostic Approach ، Therapeutic Approach. ، آمپیم ، کودکان ، بیماری ریوی ، رویکرد درمانی ، رویکرد تشخیصی.