نقد کتاب شب بخیر خرس کوچولو (بر اساس دیدگاه خواننده ی نهفته از ایدن چمبرز)

داستان شب به خیر خرس کوچولو با توصیف شرایط، شخصیت ها و مکان زندگی شخصیت های داستان آغاز می شود وسپس راوی، با لحنی عاری از دشواری، شروع به فضاسازی می کند و ذهن کودکان را با خود به فضای سرد و زمستانی داستان میبرد. به جهت این که کودکان از این اثر استقبال کرده اند این پژوهش در پی آن است که این اثر را بر اساس نظریه ی «خواننده ی نهفته» از ایدن چمبرز، نقد و بررسی کند. نظریه ی خواننده ی نهفته، بر این پایه است که کودک را در مقام خواننده به حساب می آورد و او را درون متن جای می دهد. چمبرز برای شناخت خواننده ی نهفته و ویژگی های او، بررسی چهار (عنصر سبک، زاویه ی دید، طرفداری و شکاف های گویا) را پیشنهاد می کند. این عناصر در کتاب های کودک بسیار اهمیت دارند و نویسنده به یاری آن ها می تواند با خواننده ارتباط برقرار کند. در این داستان نویسنده این واقعیت را پذیرفته که باید برای کودکان ماهیتی متفاوت از بزرگسالان در نظر گرفت و نتیجه گیری از داستان را بر عهده ی خود کودک گذاشت. به طور کلی نثر ساده و کودکانه ی داستان ومحسوس بودن فضای آن و اتفاقاتی که در آن می افتد باعث جذاب تر شدن این داستان شده است.

کلیدواژه ها:

خواننده ی نهفته ، زاویه ی دید ، سبک ، شب به خیر خرس کوچولو ، شکاف های گویا ، طرفداری