نقدی بر نمایشنامه ننه دلاور و فرزندان او و مسخ اخلاقیات در ادبیات جنگ

نمایشنامه ننه دلاور و فرزندا ن او (۱۹۳۹) یک اثر ضد جنگ است که توسط برتولت برشت به نگارش در آمده است.برشت، نمایشنامه نویس و شاعر آلمانی این نمایشنامه را در مقاومت در برابر ظهور فاشیسم و نازیسم و در پاسخ به تهاجمارتش هیتلر به لهستان به نگارش درآورده است. نوشته حاضر به بررسی مسخ اخلاقایت در این اثر پرداخته است. اینمقاله با بررسی نقادانه نمایشنامه ننه دلاور و فرزندان ا و در پی آن است که تاثیرات مخرب جنگ را بر کنار گذاشتناخلاقیات برای ادامه حیات به تصویر بکشد. مسخ اخلاقیات در سراسر اثر به چشم می خورد. از سرجوخه ای که جوانانرا با وعده های دروغین به میدان جنگ می فرستد و خود در پشت جبهه می ماند تا سرهنگی که برای آزاد کردن فرزندننه دلار حاضر به دریافت رشوه است. آنچه نوشتار حاضر بر آن تاکید می کند به دست اوردن موفقیت اندک و حتیشکست شخصیت های داستان با وجود تلاش برای بقا و کنار گذاشتن اخلاقیات است. ننه دلاور به عنوان شخصیتاصلی داستان در لحظات مهم و حساس گاه برای سود مالی بیتشر و گاه برای ضرر کمتر از مساله مهتر که جان فرزندانشاست غافل می شود و فرزندانش را به کام مرگ می فرستد. نگاه ضد جنگ برشت به جنگ یاداور این نکته است که درجنگ همه بازنده اند برنده ای وچود ندارد حتی با توسل به دروغ و القا احساس موفق بودن در بحبوحه جنگ. برشتتنزل روح آدمی را در جنگ طولانی ۳۰ ساله به تصویر می کشد. در پایان ننه دلاور و فرزندانی که دیگر ندارد نشان ازباختن کامل وی در کارزاری می کند که تصور می کرد روزی عرصه مناسب تجارت اوست.

کلیدواژه ها:

ننه دلاور و فرزندان او ، نمایشنامه ، ادبیات ضد جنگ ، مسخ اخلاقیات