پیش بینی تبلور وجودی براساس فرایند خانواده در دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی تبلور وجودی براساس فرایند خانواده در دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. نمونه آماری ۳۷۵ نفر از این افراد بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به مقیاس های تبلور وجودی (داینر و همکاران، ۲۰۱۰) و مقیاس خود گزارش دهی فرآیند خانواده (سامانی ، ۱۳۸۷) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که تصمیم گیری و حل مسئله ، انسجام احترام متقابل ، مهارتهای ارتباطی ، مهارت مقابله با افسردگی و باورهای مذهبی با تبلور وجودی رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج نشان داد که ابعاد فرایندهای خانواده شامل تصمیم گیری و حل مسئله ، انسجام و احترام متقابل و مهارت مقابله پیش بینی کنندههای مثبت و معناداری برای تبلور وجودی می باشند.

کلیدواژه ها:

تبلور وجودی ، فرایند خانواده ، دانشجویان