بررسی عوامل مختلف اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی( ADHD )کودکان

اختلال بیش فعالی- نقص توجه (Attention Deficit Hyperactive Disorder, ADHD) یکی از شایعترین اختلالات تکاملی عصبی دوران کودکی است. این اختلال معمولا اول در دوران کودکی تشخیص داده میشود و اغلب تا بزرگسالی ادامه مییابد. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در توجه و کنترل رفتارهای سریعو ناگهانی دچار مشکل شوند، بیش از حد فعال باشند، یا بدون فکر کردن در مورد تبعات رفتارهای خود، عمل کنند. علائم ADHD از بی توجهی تا بیش فعالی میتواند متغیر باشد. طبیعی است که کودکان گاهی در تمرکز دچار مشکل شوند، اما کودکان مبتلا بهADHD ، به صورت ادامه دار با این مشکل مواجهاند. این علائم میتواند شدید باشد و برای آنها در مدرسه، خانهو در ارتباط با دوستانشان مشکل ایجاد کند. علل و عوامل خطر ADHD ناشناخته اند، اما تحقیقات فعلی نشان میدهند که ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به این بیماری دارد. سابقه بیماری ADHD در اعضای خانواده و همچنین سابقه سایر اختلالات روانی (مانندافسردگی، اضطراب، وسواس و (… در والدین ، ریسک ابتلا به ADHD را در کودکان بالا میبرد. علاوه بر ژنتیک، علتهای احتمالی و عوامل خطر دیگری مانند: آسیب مغزی، قرار گرفتن در معرض آلودگیهای محیطی در دوران بارداری یا در سنین پایین، مانند سرب مصرف الکل و دخانیات در دوران بارداری،زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد نیز توسط محققان در حال بررسی اند.

کلیدواژه ها:

اختلالات روانی ، کودکان ، بیش فعالی ، ژنتیک