بررسی رابطه نگرش به تربیت انتقادی و ادراک خودآگاهی در بین دانشجو معلمان و دبیران زبان انگلیسی

هدف از این مطالعه، بررسی نگرش دبیران و دانشجو معلمان زبان انگلیسی به تربیت انتقادی و ارتباط آن با ادراک خودآگاهی آنان بود. برای دستیابی به این هدف، ۷۴ دبیر و دانشجو معلم زبان انگلیسی از دو استان تهران و مازندران به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. دو پرسشنامه شامل مقیاس خود آگاهی و پرسشنامه نگرش به تربیت انتقادی در بین شرکت کنندگان توزیع شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و زی فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج همبستگی حاکی از ارتباط مثبت و معنادار بین خود آگاهی و نگرش به تربیت انتقادی دانشجو معلمان بود .(r = ۰/۳۲۸) همچنین بین خودآگاهی و نگرش به تربیت انتقادی دبیران شاغل نیز همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد .(r = ۰/۳۳۵) برای بررسی تفاوت بین قدرت همبستگی نگرش به تربیت انتقادی و خودآگاهی دبیران و دانشجو معلمان زبان انگلیسی از زی فیشر استفاده شد. نتیجه زی فیشر نشان میدهد تفاوت قدرت ضریب هبستگی بین دو متغیر نگرش به تربیت انتقادی و خودآگاهی در بین دوگروه از شرکت کنندگان ناچیز است. یافته های پژوهش کاربردهایی برای اساتید دوره های تربیت معلم و سیاست گذاران این حوزه دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، انتقادی ، خودآگاهی ، دانشجو معلم ، دبیران