توسعه ی رویدادپذیری فضا با استفاده از ادراک چندحسی (نمونه موردی: باغ کتاب تهران)

منشا ارتباط در هستی، حواس است و بهره مندی انسان از حواس پنجگانه در برقراری تعامل بین فردی یا ارتباط با محیط، طی یک همنشینی و یکپارچگی کلی است. به نظر میرسد که به دلیل کاهش ارتباطات چندبعدی در محیط مخلوق انسان و عدم وجود وجه چندبعدی در برقراری ارتباطات، رویدادپذیری فضایی کاهش یافته است. در دوره ی پسامدرن، فضاها بیناییمحور طراحی شده اند و در نتیجه ی این امر، درک ناقص و نادرست فضایی به عدم تطابق نیازهای کاربران با فضاهای طراحی شده انجامیده است؛ از طرفی لازم است فردی که از یکی از حواس محروم است، قادر باشد با بهره گیری از سایر حواس، با محیط و سایر افراد ارتباط برقرار نموده تا حیات اجتماعی وی چه در مقیاس خرد و حضور فردی و یا تعامل جمعی در مقیاس کلان، تداوم داشته باشد.این نوشتار در حقیقت دو بخش است؛ در بخش اول، مفاهیم مربوط به اجتماع و رویداهای اجتماعی بیان شده و سپس در بخش دوم، مبانی فلسفی و اصول معماری حسی تشریح شده است. در ادامه نیز ارتباط پارامترهای تدوین شده در معماری حواس، با مولفه های موثر بر رویدادپذیری، تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

ادراک چندحسی ، حس مندی ، معماری حواس ، رویدادپذیری ، اجتماع پذیری