اثربخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی بر افزایش مسئولیت پذیری نوجوانان

هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش واقعیت درمانی گروهی بر افزایش مسئولیت پذیری نوجوانان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان نوجوان متوسطه شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بوده است. تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به پرسشنامه مسئولیت پذیری پاسخ دادند. پس از اجرای پرسشنامه ها، آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش، به مدت ۸ جلسه تحت مداخله با رویکرد مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر قرار گرفتند. طی این مدت، مداخله ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. پس از پایان مداخله، میزان (مسئولیت پذیری) هر دو گروه، مجددا مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش، از روش آماری تجزیه و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان می دهد که میانگین نمرات مسئولیت پذیری نوجوانان در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. از این رو می توان نتیجه گرفت آموزش واقعیت درمانی گروهی بر افزایش مسئولیت پذیری نوجوانان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش واقعیت درمانی گروهی ، مسئولیت پذیری ، نوجوانان.