گسترش شهر سقز و اثرات آن بر سیلخیزی حوضه آبریز چم سقز

سیل پدیدهای طبیعی است و هر رودخانهای، بالقوه مستعد وقوع آن است، اماآنچه که این پدیده را از حالت طبیعی خارج و به صورت بلا در میآورد، دخالت انسان در طبیعت است. در منطقه مورد مطالعه مواردی از قبیل گسترش شهرسقز، تجاوز به حریم رودخانهها ، تخریب پوشش گیاهی، گسترش دیم در اراضی شیبدار، طراحی و اجرای غیر اصولی سازه های تقاطعی رودخانه ها...... باعث افزایش سیل خیزی شده است. برای بررسی اثرات گسترش غیراصولی شهری بر سیلخیزی، هیدروگراف سیل با استفاده از روش SCS برای سال ۱۳۲۵ به عنوان دورهی قبل از توسعه و سال ۱۳۷۵ (جدیدترین نقشهی در دسترس)، به عنوان دورهی بعد از توسعه ترسیم شد ومحاسبات نشان داد که زمان تاخیر حوضه قبل از توسعه ازیک ساعت و ۵۶دقیقه در سال ۱۳۷۵ به یک ساعت و ده دقیقه کاهش یافته است. یعنی بر اثر افزایش سطوح نفوذناپذیر زمان رسیدن اوج هیدروگراف ۴۰ دقیقه کمترشدهاست و سیل در زمان کوتاهتری به اوج میرسد. همچنین زمان رسیدن به نقطهی اوج دبی در سال ۱۳۲۵ دو ساعت و هفت دقیقه بوده در حالیکه در سال ۱۳۷۵ به یک ساعت و شانزده دقیقه کاهش یافته است و این بدان معنی است که اوج سیل ۵۱ دقیقه زودتر از قبل فرا میرسد.

کلیدواژه ها:

سیل خیزی ، گسترش شهرسقز ، تجاوز به حریم رودخانهها ، نقطهی اوج دبی ، زمان تاخیر ، هیدروگراف سیل