INEE۱ استانداردی برای آموزش و پرورش، آمادگی، پاسخگویی و بهبودی در بحران

مسلم است که اقدامات بشر دوستانه و وجود استانداردهایی برای مقابله و پاسخگویی به حوادث نمی تواند مانع بروز فاجعه های انسانی و تحمیل مصیبت ها به انسانها شود،اما می تواند با هدف بهبود زندگی مردم آسیب دیده و حداقل بازگشت به زندگی اولیه و نیز برای ارتقای وضعیت بهتر امداد رسانی به آنان کوشش هایی را داشته باشند.استانداردها بر این اصل استوار هستند که جمعیت های آسیب دیده از بحران و اغتشاشات حق زندگی پرمنزلت با حفظ کرامت انسانی را دارند [نوروزی و دیگران]۲ . وجود آیین نامه ها،دستورالعمل ها،بخش نامه ها و یا هرچه که به نوعی قوانین و مقرراتی را برای رویارویی با وضعیت های بحرانی بمنظور آمادگی پاسخگویی به نیاز آسیب دیدگان را درپی دارد میبایست حداقل از یک یا چند استاندارد بین المللی خاص تبعیت کند.حسن این کار آنست که تمامی بخش های امددرسان لااقل از یک استاندارد واحد بهره گرفته و حتی درصورت نبود مدیر یا مدیران بحران و وجود سردرگمی های اولیه در لحظه شروع حادثه آن استاندارد امدادرسان خاص را پیش روی خود قرار داده و شرایط امدادرسانی را در حین بحران آغازکنند.حتی استاندارد مورد نظر شرایط قبل از وضعیت را نیز به جهت آموزش وآمادگی و پس از وضعیت را به جهت پاسخگویی،مقابله و بهبودی ذکر می کندبه نظر می رسد با وجود حادثه خیز بودن کشور عزیزمان ایران و با توجه به انواع کارگروههای امداد و نجات در حوادث و بلایا در سطوح مختلف امدادرسانی بخش های ذیربط مدیریت بحران که ذیل قوانینی خاص عمل می کنند متاسفانه جای خالی حداقل یک یا چند استاندارد در سه زمان قبل،حین و پس از بحران احساس می شود.درحال حاضر پروژه اسفیر در سال ۷۹۹۱ به منظور تعیین حداقل استانداردهای بین المللی در کمک های بشردوستانه از سه استاندارد LEGS، INEE و SEEP که هدف آنها بهبود کیفیت کمک ها به افراد آسیب دیده از بحران و ارتقاء سطح پاسخگویی سازمان های متخصص امدادرسان برای مقابله با بحران می باشد استفاده کرده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، استانداردها ، امداد رسانی ، اسفیر