تحلیل ماده ۱ و۳ کنوانسیون منع توسعه، تولید و ذخیره سلاح های بیولوژیک بر اساس آیات و روایات
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 755
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BWNDCS01_005
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1401
چکیده مقاله:
اسلام دین صلح و امنیت است و مطابق قرآن کریم و سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) جنگ، صرفا در حالت اضطراری و دفاعی در مقابل دشمن مشروع است و تولید و به کارگیری سلاح های کشتار جمعی از دیدگاه اسلام، نه تنها توصیه نمی شود، بلکه ممنوع و حرام شرعی است؛ امروزه یکی از مهم ترین معضلها، جنگهایی هست که با به کارگیری سلاح های بیولوژیک یکی از وحشتناکترین ابزارهای مخاصمات در گذشته و تهدیدی جدی در مناقشات آینده می باشند. هر چند جامعه بین الملل از طریق وضع کنوانسیون های منع استفاده از سلاح های بیولوژیک از جمله کنوانسیون تسلیحاتی بیولوژیکی۱۹۷۲، تولید، دستیابی، انتقال و ذخیره سازی تسلیحات بیولوژیک و سمی را ممنوع کرد؛ اما این قوانین نیز بازدارندگی چندانی نداشته و همچنان این سلاح ها در جنگ ها مورد استفاده قرار می گیرند. طبق ماده ۱ و۳ این کنوانسیون نباید عوامل میکروبی یا سایر عوامل بیولوژیک یا مواد سمی از هر منشا که باشند و یا به هر طریق و یا به هر نوع یا مقدار که تولید شوند مورد استفاده کشورها یا وادار نمودن دیگران به بکارگیری آن ها قرار گیرند. از این رو با توجه به اهمیت این موضوع در جهان کنونی، نوشتار حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی ، ماده ۱ و۳ کنوانسیون منع سلاح های بیولوژیک و آیات و روایات را مطالعه نموده و در بررسی به این نتیجه دست یافت که اگر چه موضوع استفاده از سلاح های میکروبی و بیولوژیک از مسائل مستحدثه و جدید است اما در صدر اسلام نیز، موارد مشابهی وجود داشته که می توان از آن حرمت استفاده از این سلاح ها در عصر حاضر را استنباط کرد. ازجمله ادله ای که این اصل را ثابت می کند، اطلاق و عموم بسیاری از آیاتی است که بر احترام جان و مال انسان ها، بلکه حیات حیوانات و نباتات دلالت دارد همچنین با تمسک به اطلاق روایات می توان دریافت که اسلام دینی است که اجازه نمی دهد حتی درختان قطع شوند و یا به کشتزارها و محیط زیست آسیبی برسد و یا جنازه دشمن مثله شود، بنابراین به طریق اولی از بین بردن انسان ها را در جنگ های بیولوژیک مجاز نخواهد بود.لذا ادعا می شود آیات و روایات به نحو اتم و اکمل آنچه که در ماده یک و سه کنوانسیون آمده اشاره دارد و حتی نواقصی که از جهاتی متوجه این مواد قانونی است در قوانین اسلام وجود ندارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آمنه نوبخت
طلبه سطح چهار رشته فقه خانواده مدرسه عالی تخصصی فاطمه الزهراء «علیها السلام»سمنان، مدرس حوزه
الهه نوبخت
دانش آموخته سطح سه رشته فقه و اصول موسسه آموزش عالی عصمتیه سمنان
سکینه نظری فر
دانش آموخته سطح سه رشته فقه و اصول موسسه آموزش عالی عصمتیه سمنان