نقش زنان در آموزش و پرورش قبل و بعد از اسلام در ایران

ما در این مقاله به آموزش و پرورش زنان در ایران قبل و بعد از اسلام پرداخنه ایم؛و در دوران پیش از اسلام آموزش محدود به دختران طبقات اشراف بود و در دین مبین اسلام به دختران و آموزش آنها توجه زیادی می شده است.در دین اسلام آمده است که آموزش زنان و مردان باید متناسب با جسم آنها باشد.برای مثال خانم ها نمی توانند کارهای فنی کنندو به بهترین نوع تربیت که براساس نیازهای فطری و غریزی است اشاره شده است و در تربیت زنان و مردان نوعی دوگانگی وجود دارد.مردان چون عهده دار هزینه های خانواده اند،آموزش راه کسب درآمد برای آنها واجب است اما برای زنان استحبابی است و این دوگانگی تربیت دلیلی بر ممتاز بودن یکی بر دیگری نیست و نمی خواهند که این دوگانگی سبب تبعیض شود.تعلیم و تربیت جزو حقوق طبیعی انسان هاست و به این اشاره شده است که تعلیم و تربیت برای خانم ها ضروری تر است.مقوله اصلی موانع زندگی زنان سرآمد نابرابری جنسیتی است. فرصت اصلی زندگی زنان سرآمد خود توانمند سازی است. سنت ها و فرهنگ مردم با تحصیل زنان و دختران رابطه مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

تبعیض ، توانمند سازی ، تعلیم و تربیت ، زنان و دختران ، اسلام .