روش های تدریس تاریخ در آموزش و پرورش جهان

با مطالعه تاریخ آموزش و پرورش در چند قرن اخیر درمی یابیم که آموزش و پرورش این دیار چندان تغییرات اساسی و بنیادی نداشته است، پس آنگاه با خود می اندیشیم که گویی زمان بر آن نگذشته است و یا زمان برای این نظام اجتماعی متوقف شده است. کشور ایران دارای تاریخی بسیار طولانی است و قدمت تمدنی آن به چندین هزار سال می رسد. آثار تاریخی به جا مانده از این تمدن پرشکوه بسیار متنوع و فراوان است. جایی از این سرزمین را نمی توان یافت که دارای آثاری اعم از ابنیه، اشیا و آثار تاریخی نباشد. شناخت این دنیای گسترده آموزش و تعلیم و تربیتی مستمر و عمیق را می طلبد. یکی از درس های مهم در نظام آموزشی هر کشور از جمله ایران درس تاریخ است. تاریخ هر ملتی نمادی از هویت آن ملت است که در شکل گیری شخصیت و هویت جوانانش نقش اساسی دارد. ملتی که به تاریخ خود بها دهد و جوانان را با فرهنگ و تمدن خود آشنا کند بی شک در مواجهه با تهدیدها و تهاجم های فرهنگی رنگ و بوی خود را نمی بازد. پیام کنفرانس ۱۹۹۲ یونسکو در سوئیس، بر نقش آموزش و پرورش در میراث فرهنگی تاکید دارد. «آموزش میراث فرهنگی نه تنها به هویت فرهنگی مردمان و پشتیبانی از آن منجر می شود، بلکه موجب شناسایی هر چه بیشتر تفاوت ها و مشابهت های بین فرهنگی می گردد و می تواند سبب شود انسان ها به درک درستی از همکاری برای رسیدن به سعادت همگان یا تمدن جهانی دست یابند .

کلیدواژه ها:

آموزش تاریخ ، آموزش و پرورش ، آموزش فراسوی ایران ، نظام آموزشی